Doorzoek de gemeenschap

Meta Verdedigt Zich Tegen Beschuldigingen van Piraterij: Een Overzicht van de Huidige Rechtszaak In een van de rechtszaken die Meta momenteel ondergaat, wordt het bedrijf beschuldigd van het verspreiden van piratenboeken. De auteurs die deze class action-rechtszaak hebben aangespannen, beweren dat Meta boeken van de schaduwbibliotheek LibGen via BitTorrent met derden heeft gedeeld. Meta heeft echter verklaard dat het voorzorgsmaatregelen heeft genomen om 'seeding' van content te voorkomen. Bovendien verduidelijkt het bedrijf dat torrenting op zich niet 'onafhankelijk illegaal' is. Achtergrond van de Rechtszaken In de afgelopen twee jaar hebben rechthebbenden van verschillende aard rechtszaken aangespannen tegen bedrijven die AI-modellen ontwikkelen. De meeste van deze rechtszaken beweren dat AI-ontwikkelaars auteursrechtelijk beschermde werken hebben gebruikt om hun taalmodellen (LLM's) te trainen zonder voorafgaande toestemming. Het gebruik van auteursrechtelijk beschermd materiaal zonder toestemming kan problematisch zijn, maar veel AI-bedrijven beroepen zich op het fair use-principe als verdediging. De geldigheid hiervan verschilt echter per zaak. Zo heeft een federale rechtbank in Delaware onlangs een verzoek om een samenvattend oordeel op basis van fair use afgewezen in een zaak tussen Thomson Reuters en Ross Intelligence, waarmee een eerdere beslissing werd teruggedraaid. Meta's Verdediging Meta, onder leiding van Mark Zuckerberg, verdedigt zich ook tegen verschillende claims van auteursrechtschending met betrekking tot de ontwikkeling van zijn Llama-modellen. Dit omvat een class action-rechtszaak aangespannen door auteurs zoals Richard Kadrey, Sarah Silverman en Christopher Golden, die Meta beschuldigen van het zonder toestemming gebruiken van hun werk. Beschuldigingen van Miljoenen Piratenboeken De beschuldigingen in deze zaak gaan verder dan alleen ongeoorloofd gebruik van auteursrechtelijk beschermde werken. De auteurs beweren dat Meta miljoenen piratenboeken van LibGen via BitTorrent heeft gedownload en deze inhoud aan derden heeft verspreid. Het delen van auteursrechtschendende materialen met derden zal zeker moeilijk te karakteriseren zijn als fair use, iets wat de eisers zich ook realiseerden. Vorige maand dienden de auteurs een gewijzigde klacht in waarin ze deze BitTorrent-gerelateerde beschuldigingen toevoegden aan hun bestaande claims. Ze wijzen erop dat BitTorrent-gebruikers doorgaans inhoud uploaden naar derden en suggereren dat Meta hetzelfde heeft gedaan. In de derde gewijzigde klacht (TAC) staat: “Meta heeft miljoenen piratenboeken van LibGen gedownload via het BitTorrent-protocol met behulp van een platform genaamd LibTorrent. Intern heeft Meta erkend dat het gebruik van dit protocol juridisch problematisch was.” De gewijzigde klacht bevat drie specifieke beschuldigingen tegen Meta: Directe Auteursrechtschending Verwijdering van Auteursrechtelijke Beheerinformatie Schending van de California Computer Data Access and Fraud Act (CDAFA) Reactie van Meta Meta reageerde op deze klacht met een verzoek tot afwijzing. In een ondersteunend antwoord dat dinsdag werd ingediend, merkt het bedrijf op dat de beschuldigingen met betrekking tot torrenting, de verwijdering van auteursrechtelijke informatie en de CDAFA-schendingen niet standhouden. Deze claims zijn gebaseerd op de veronderstelling dat Meta de bestanden die ze van 'piratensites' hadden gedownload, heeft gezaaid, maar Meta stelt dat er geen bewijs voor deze bewering is. Integendeel, Meta beweert dat het voorzorgsmaatregelen heeft genomen om ervoor te zorgen dat gedownloade bestanden niet met anderen werden gedeeld. “De eisers focussen op ‘torrenting’, een veelgebruikt protocol voor het downloaden van grote bestanden, en negeren bewijs in hun bezit, waaronder een gedetailleerd deskundigenrapport, dat aantoont dat Meta voorzorgsmaatregelen heeft genomen om te voorkomen dat gedownloade bestanden werden ‘gezaaid’,” aldus Meta. Hoewel voorzorgsmaatregelen nemen niet hetzelfde is als iets volledig voorkomen, gelooft Meta dat zonder bewijs van seeding, de rechtbank de punten II en III voorlopig zou moeten afwijzen. “Eisers stellen dus geen feiten vast die aantonen dat Meta de boeken van eisers heeft gezaaid – een claim die Meta zal adresseren tijdens de samenvattende uitspraak,” voegt Meta toe. De Legaliteit van Torrenting Het torrenting-element is ook belangrijk voor de CDAFA-claim. Volgens Meta is dit een “anti-inbraak” wet en aangezien Meta gegevens van derden heeft gedownload, heeft het op geen enkele manier in de computersystemen van de eisers ingebroken. “Eisers stellen niet dat Meta technologische maatregelen heeft genomen om gegevens van eisers te verkrijgen of dat de gegevens onderhevig waren aan enige toegangsbeperkingen. Ze stellen alleen dat Meta de gegevens heeft gedownload van een ‘bekende online repository’ die publiekelijk beschikbaar was via torrents,” schrijft Meta. Ter verduidelijking voegt Meta in een voetnoot toe dat er niets inherent illegaal is aan het gebruik van BitTorrent om bestanden te downloaden. “In tegenstelling tot de bewering van de eisers, is er niets ‘onafhankelijk illegaal’ aan torrenting op zich. Torrenting is slechts een middel om gebruikers in staat te stellen bestanden te downloaden (d.w.z. te kopiëren).” Twijfels van de Auteurs De auteurs die de klacht hebben ingediend, zijn echter niet overtuigd dat Meta niets met derden heeft gedeeld. Ze hebben eerder aanvullende bewijsstukken verzameld over Meta's torrenting-activiteit, maar of dit voldoende is, moet de rechtbank beslissen. Om de zaken verder te compliceren, hebben de auteurs eerder opgemerkt dat Meta mogelijk gegevens met anderen heeft gedeeld terwijl het aan het ‘leeching’ was. Dit betekent dat Meta mogelijk gegevens heeft gedeeld zonder eerst een volledige kopie van het bestand te hebben; met andere woorden, voordat ze begonnen met ‘seeding’. Of de rechtbank dieper zal ingaan op de terminologie van BitTorrent, moet nog blijken, maar voor degenen die geïnteresseerd zijn in technologie voor het delen van bestanden, is dit zeker een van de meest intrigerende auteursrechtzaken in de wereld van AI. Conclusie De rechtszaak tegen Meta werpt belangrijke vragen op over auteursrecht, technologie en de verantwoordelijkheden van bedrijven die AI ontwikkelen. Terwijl Meta zich verdedigt tegen beschuldigingen van het delen van piratenboeken, blijft het een uitdaging om de grenzen van fair use en de legaliteit van torrenting te definiëren. De uitkomst van deze zaak kan niet alleen invloed hebben op Meta, maar ook op de bredere AI-industrie en de manier waarop auteursrecht wordt toegepast in het digitale tijdperk.

In de huidige strijd tegen piraterij hebben belangrijke uitgevers de strijdkrachten versterkt tegen onrechtmatige bibliotheken zoals Anna's Archive, Sci-Hub, Z-Library en Libgen. De grote uitgevers beweren dat deze illegale platforms een blijvende schaduw werpen over het inkomen van auteurs, waardoor het voor hen steeds moeilijker wordt om van hun werk te leven. Net zoals in de film- en muziekindustrie, is site-blokkeren een van de meest gebruikte strategieën, zij het tegen goed voorbereide tegenstanders. Veranderende Tijden In een wereld waar verandering op de loer ligt, lijkt het soms alsof de tijd stil staat. Terwijl de vraag naar gepubliceerde content in diverse vormen blijft groeien, zijn traditionele boekhandels en bibliotheken zichtbaar in verval. Digitale bibliotheken nemen hun plaats in, maar niet zonder risico. De schaduw van onlicensed platforms blijft dreigen, waardoor uitgevers zich zorgen maken over de toekomst van hun investeringen in publicaties. De Onmogelijkheden van Stoppen Het tegengaan van deze piratenwebsites blijkt tot nu toe onmogelijk. Anna's Archive, een relatief nieuwkomer, staat onder druk maar heeft nog niet de existentiële crisis meegemaakt die zijn beruchte voorgangers hebben doorstaan. Sci-Hub, Z-Library en Libgen zijn opmerkelijk veerkrachtig gebleken, ondanks tal van rechtszaken en handhavingsmaatregelen die hen ondervonden. Vooral Libgen leek recent kwetsbaar, maar een onverwachte redding zorgde voor een nieuwe adem. Site Blokkeren vanuit de Schaduw Net als in de film- en muziekindustrie, beschouwen handelsorganisaties in de uitgeverssector site-blokkeren als een nuttig middel in de bredere strijd tegen piraterij. In het Verenigd Koninkrijk vertegenwoordigt de Publishers Association de belangen van kleine en grote uitgevers, en biedt zij een scala aan anti-piraterijdiensten aan. Achter de schermen gebruikt zij haar autoriteit om Britse internetproviders te dwingen toegang te blokkeren tot de eerder genoemde schaduwbibliotheken. De Laatste Blokkade-inspanningen Sinds november hebben uitgevers zoals Elsevier en Springer Nature hun blokkade-inspanningen opgevoerd, vooral door de recente omzeilmaatregelen van Sci-Hub en Libgen. In het midden van november werden verschillende domeinen geïdentificeerd die toegang tot Sci-Hub faciliteren, waaronder pismin.com, dat onmiddellijk doorverwijst naar het herkenbare sci-hub.se. De uitgevers zijn goed voorbereid en hebben een lijst opgesteld van meerdere domeinen die ze allemaal in de gaten houden. Het Spel van Subdomeinen De Publishers Association bleek in november, december en januari bijzonder druk met het blokkeren van Anna's Archive, Z-Library en Libgen. De opkomst van talloze nieuwe domeinen en subdomeinen maakt het voor de uitgevers een uitdagende taak om deze schaduwbibliotheken bij te houden. De strijd om controle over de toegang tot deze resources is intens en lijkt nooit te eindigen. Een Onzekere Toekomst voor Piraterij Hoewel het nog niet bevestigd is, zijn er aanwijzingen dat de strijd tegen subdomeinen niet eeuwig kan doorgaan. Suggesties dat nieuwe blokkadelijsten mogelijk wildcard-enabled zijn, zouden de bestaande tegenmaatregelen kunnen uitschakelen, wat leidt tot een nieuwe golf van domeinaankopen. Voor sommige sites kan dit slechts een irritatie zijn, maar voor degenen die deze taken nog niet hebben geautomatiseerd, kan het fatale gevolgen hebben. De strijd is nog lang niet voorbij, en terwijl de uitgevers hun strategieën blijven versterken, zal het interessant zijn om te zien hoe deze digitale oorlog zich zal ontvouwen in de toekomst. De wereld van online publicatie staat op het punt om te veranderen, en de gevolgen voor auteurs, lezers en uitgevers zijn nog onbekend.

Stichting BREIN heeft onlangs succesvol twee grote verspreiders van illegale e-books weten te overtuigen te stoppen met hun activiteiten. De eerste persoon was actief op usenet, waar hij e-books uploadde en vervolgens de links naar deze bestanden op het internet deelde. Het ging voornamelijk om populaire Nederlandstalige thrillers, zowel van Nederlandse als internationale auteurs. Hoewel hij zich tegenover BREIN van geen kwaad bewust hield, met het excuus dat zijn account mogelijk misbruikt was toen hij eens zijn achterdeur open had laten staan tijdens het boodschappen doen, hebben zijn uploads nu na een waarschuwing en ondertekening van een onthoudingsverklaring definitief een einde gekregen. Helaas voor zijn mede-usenetgebruikers, die zijn bijdrages waardeerden, blijft het stil: "ik mis je. Jij postte altijd boeken die ik erg goed vond. Hoop je spoedig terug te zien," reageerde één fan melancholisch. Maar dat gaat niet meer gebeuren. De tweede overtreder verkocht e-books via advertenties op Marktplaats, waarbij hij elk gewenst boek voor slechts € 2,99 aanbood. Kopers ontvingen hun e-books per e-mail, wat deed vermoeden dat de verkoper toegang had tot een aanzienlijke collectie titels. De verkoper stelde dat zijn catalogus zó uitgebreid was dat het onmogelijk was deze op een lijst te zetten. Maar na een onverwacht bezoek van een deurwaarder namens BREIN, werden de advertenties snel verwijderd. De man verklaarde in paniek dat hij niet wist het fout te doen, omdat hij meende dat de e-books die hij aanbood tweedehands waren. Een eerdere waarschuwing van Marktplaats was hij voor het gemak vergeten. Beide aanbieders zijn nu verplicht om, naast het vergoeden van de kosten die BREIN maakte, een onthoudingsverklaring te ondertekenen. Hiermee beloven zij plechtig geen inbreuk meer te maken, waarbij een overtreding hen een boete van 500 euro per keer kan opleveren, met een maximum van 50.000 euro. Met deze vriendelijke maar overtuigende aanpak heeft BREIN wederom een succes behaald in de strijd tegen online piraterij, in de hoop dat deze voorbeelden anderen ervan weerhouden om vergelijkbare wegen in te slaan.