Wat is het effect van Artikel 13/17 op piraterij-gerichte Torrent- en Streaming-sites?
Deze week keurde het EU-parlement de definitieve tekst van de auteursrechtrichtlijn goed, wat inhoudt dat door gebruikers geüploade content sites, zoals YouTube, licentierechten met rechthebbenden moeten aangaan om aansprakelijkheid te voorkomen. Maar hoe beïnvloedt dat piraterij-gerichte torrent en streaming sites?
Nadat het Europees Parlement artikel 13 had bestempeld (artikel 17 in de definitieve tekst), begonnen sommige media te speculeren dat dit het einde betekent van The Pirate Bay, 'piraat' streaming sites en 'piraat' Kodi addons.
Het auteursrecht is complex, zoals de recente controverses over de auteursrechtrichtlijn duidelijk hebben onderstreept, maar een vrij gedetailleerd overzicht is te vinden in de aangenomen tekst die deze week is gepubliceerd.
Teams van professionele advocaten die voor legale en meestal bedrijfsplatforms werken, zullen ongetwijfeld honderden uren besteden aan het doornemen van de tekst om volledig te begrijpen wat de toekomst inhoudt voor verschillende platforms die gedefinieerd zijn als online aanbieders van content deling onder de richtlijn.
Wat wordt verstaan onder een content delende online serviceprovider?
Om te beginnen kunnen we veronderstellen dat de meeste openbare torrent-sites die werken zoals The Pirate Bay geen inhoud opslaan (alleen links naar inhoud) en de meest illegale Kodi-add-ons afhankelijk zijn van sites die content hosten, waarvan sommige of mogelijk het grootste deel illegaal zijn.
De omschrijving van de definitieve tekst luidt, "De definitie van een online aanbieder van diensten voor het delen van content die in deze richtlijn is vastgelegd, moet zich alleen richten op online diensten die een belangrijke rol spelen op de online-content markt door te concurreren met andere online-content diensten, zoals online audio- en video streaming services, voor de dezelfde doelgroepen ".
Men kan strikt in deze context stellen, dat zowel torrent- als hosting / streaming-sites (vooral met piraterijambities) aan die definitie voldoen.
De omschrijving van de definitieve tekst luidt verder, "De diensten waarop deze richtlijn betrekking heeft, zijn diensten waarvan het hoofddoel of een van de hoofddoelen is gebruikers op te slaan en in staat te stellen een groot aantal auteursrechtelijk beschermde content te uploaden en te delen met het doel daaruit winst te behalen, hetzij direct, hetzij indirect door het te organiseren en te promoten om een groter publiek aan te trekken, onder meer door het te categoriseren en er gerichte promotie in te gebruiken ".
Terwijl torrent-sites koppelingen naar content organiseren en promoten, neigen ze er meestal niet naar om ze te bewaren, maar websites voor hosting en cyberlocker-type wel. Aan de andere kant organiseren de meeste platforms die door piraten in de laatste twee categorieën worden gebruikt, niet altijd de content op hun platforms. Dit sluit uiteraard speciale 'pirate' streaming portals uit die vaak content weergeven in een Netflix-achtige interface.
Dus hoe wordt bepaald of een platform kan worden beschouwd als een Online Content-Sharing Service Provider onder de Richtlijn?
"De beoordeling van de vraag of een online serviceprovider voor het delen en opslaan van content toegang heeft tot een groot aantal auteursrechtelijk beschermde content moet van geval tot geval worden gemaakt en moet rekening houden met een combinatie van elementen, zoals de publieke kant van de service en het aantal bestanden van auteursrechtelijk beschermde inhoud geüpload door de gebruikers van de service, "voegt de tekst toe.
Dit staat open voor juridische interpretatie, maar het lijkt erop dat de meeste hosting platforms die zijn gewijd aan piraterij, servers zullen hebben die vol staan met illegale inhoud. Ze zullen ook veel worden bezocht door piraten. Dientengevolge zullen dergelijke diensten door rechthebbenden altijd als piraatsites worden beschouwd en als zodanig worden behandeld, d.w.z. met minachting.
Dit betekent dat zelfs als platforms zich lijken te kwalificeren om te worden bestempeld als een Online Content-Sharing Service Provider, belangrijke rechthebbenden ze nooit zullen legitimeren door het aangaan van inhoudelijke licentie overeenkomsten zoals vereist op grond van artikel 13 (nu 17). Films die voor de eerste keer getoond worden zijn bijvoorbeeld eenvoudigweg niet aan een licentie gekoppeld.
Aan de andere kant is het uiterst onwaarschijnlijk dat welwillende 'piraat'-sites (zelfs als ze zouden kunnen) een volledige samenwerking met rechthebbenden gaan beginnen om te voldoen aan alle eisen en vervolgens 'hun stinkende best' te doen om te handelen in overeenstemming met de hoge branchenormen door het inzetten van professionals om naleving te handhaven. Als ze dat deden, wat zouden ze dan nog te bieden hebben?
Hoewel sommige hostingsites wel verwijderingsregimes hebben, zien rechthebbenden in de meeste gevallen 'piraat'-sites als criminele activiteit die op een oneerlijke manier concurreren met hun bedrijven.
Het komt erop neer dat op grond van de bestaande EU-wetgeving al piraterij-gerichte torrent- en cyberlocker-achtige sites buiten de wet opereren. Je hoeft alleen maar te kijken naar de verschillende blokkeringsorders in Europa die The Pirate Bay - en sites zoals deze - illegaal hebben verklaard.
Het uitgraven van platformen zoals bedoeld in artikel 13 (nu 17) lijkt niet de belangrijkste bedoeling van rechthebbenden te zijn. Het idee was om de zogenaamde "Value Gap" te sluiten en de kloof tussen iets betalen (in het geval van YouTube) en absoluut niets betalen (in het geval van torrent- en streaming-sites) is een gat dat niet overbrugd kan worden.
Er kunnen enkele grensgevallen zijn die openstaan voor juridisch debat en zelfs onderhandeling, maar op dit moment zijn er grotere visverslaving - met name YouTube en YouTube-achtige sites.
Bovendien bevat de richtlijn ook een opmerking dat het waarborgen van auteursrechtelijke bescherming op het hoogste niveau moet staan en het aansprakelijkheidsmechanisme in de richtlijn niet van toepassing zou moeten zijn op dienstverleners die zich hoofdzakelijk bezighouden met het bevorderen of in stand houden van auteursrechtpiraterij.
Er moet nog heel wat gebeuren voordat er wat rust ontstaat omtrent deze gedenkwaardige gebeurtenis, maar het lijkt veilig om te zeggen dat de exploitanten van The Pirate Bay en soortgelijke sites niet echt extra bezorgd zijn over artikel 13 / artikel 17, omdat ze al aan de verkeerde kant van de bestaande wet staan.
TorrentFreak vroeg naar de mening van Tim Kuik, de baas van de Nederlandse antipiraterijgroep BREIN, die meer ervaring heeft dan de meesten als het gaat om het ondernemen van actie tegen piraterijsites.
Ze leggen hem de theorie voor dat dit soort platforms waarschijnlijk niet te veel zullen worden beïnvloed door de gebeurtenissen van deze week, omdat ze al illegaal zijn onder de bestaande wetgeving, waarschijnlijk niet spontaan eerlijk te werk willen gaan en Rechthebbenden zullen hoe dan ook geen licentie met piraterij platforms af willen sluiten of met hen samenwerken.
Het antwoord van Tim Kuik daarop was "Ik zal het kort houden,". "Daar ben ik het mee eens."
Door Gast
Aanbevolen reactie
Doe je mee?
Je kunt nu een bericht plaatsen en je later registeren. Als je al een account hebt, kun je je hier aanmelden.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.