Piraten-IPTV’s 'Breaking Bad' schoolhoofd nam enorme risico’s en betaalde daarvoor een hoge prijs.

Begin dit jaar heeft een rechtbank in het Verenigd Koninkrijk Paul Merrell veroordeeld tot een gevangenisstraf van 12 maanden voor het doorverkopen van piraten IPTV-abonnementen. Merrell, een gerespecteerde schooldirecteur en gezinsman met een anderszins schone strafblad, lijkt op het eerste gezicht allesbehalve de typische piratenfiguur die vaak in de media wordt afgebeeld. Een recent openbaar gemaakt document over zijn mislukte beroep doet nieuwe vragen rijzen over zijn bijzondere zaak.
In de loop der jaren hebben we honderden arrestaties en tientallen veroordelingen voor piraterij-gerelateerde misdrijven gezien. Nieuws over een nieuwe gevangenisstraf is dan ook niet bijzonder opzienbarend. Naarmate we meer van dergelijke berichten tegenkomen, lijkt de impact ervan te vervagen. De media neigen er vaak toe om veroordeelden in één en dezelfde mal te gieten. Ze worden afgeschilderd als keiharde criminelen, zonder dat er belangrijke details worden genoemd die hen van elkaar onderscheiden. Wat resteert zijn slechts een naam, leeftijd, een lijst van misdaden en een bedrag dat de veroorzaakte schade aangeeft, wat leidt tot de cruciale conclusie: hoeveel maanden of jaren ze achter de tralies zullen doorbrengen en waarom niemand enige sympathie zou moeten verspillen.
Voor de meest volhardende, hardcore piraten, die de risico's begrijpen en ze desondanks nemen, is vervolging een beroepsrisico. Die gevallen worden dan ook vaak als dusdanig beschouwd. Maar hetzelfde kan niet altijd gezegd worden over degenen die geleidelijk in activiteiten verzeild raken die tegenwoordig als ernstige misdaad worden beschouwd, vaak naast hun anderszins productieve en verantwoordelijke leven.
Wanneer rechtszaken voor de rechter komen, lijken de beschuldigingen in eerste instantie vaak op elkaar, ongeacht de specifieke wetgeving die aan de vervolging ten grondslag ligt. De mensen achter deze gevallen zijn echter niet hetzelfde. De vervolging van de voormalige schooldirecteur Paul Merrell vormt een opmerkelijk voorbeeld.

De omstandigheden rond Merrell's veroordeling zijn allesbehalve typisch. Terwijl hij als adjunct-directeur op een school in Coventry werkte, zond een andere school, een uur rijden verderop, noodsignalen uit. In dringende behoefte aan een directeur, maar met een beperkt budget, nam Merrell de functie aan met een salarisverlaging van £13.000 en begon hij de school weer op de rails te krijgen. Voor deze inspanning ontving hij terecht brede lof.
Tegelijkertijd had Merrell via Facebook kennisgemaakt met IPTV. Als nieuwe klant kocht hij een abonnement bij een toen relatief onbekende provider genaamd Flawless TV. Had hij een glazen bol gehad in 2017, dan had hij kunnen zien dat de operators van Flawless in 2023 tot meer dan 30 jaar gevangenisstraf veroordeeld zouden worden.
Zonder de luxe van zo'n vooruitziende blik, bleef Merrell zijn school runnen en begon hij Flawless-abonnementen door te verkopen. Onder de naam Media Maverick op sociale media vond hij een groeiende klantenkring van mensen die graag Sky TV en BT Sport wilden kijken. Voor slechts £10 per maand was het aanbod aantrekkelijk, vooral gezien de 90% korting ten opzichte van officiële pakketten.
Of de successen van zijn bedrijf hem te veel verleidden of dat hij de extra inkomsten gewoon goed kon gebruiken, is onduidelijk. Maar in plaats van af te stappen van deze snelgroeiende onderneming, besloot Merrell door te gaan en declareerde hij jaarlijks ongeveer £25.000 aan winst aan de belastingdienst, onder de noemer 'onderwijsbronnen en online ondersteuning.'
Deze aangiftes waren duidelijk oneerlijk; of misschien, gezien zijn anderszins uitstekende karakter, was dit Merrell's manier om ervoor te zorgen dat hij tenminste een deel van de belasting betaalde als een klein gebaar van zijn onderliggende eerlijkheid. Maar voor rechthebbenden, onderzoekers en de politie maakte dat niets uit.

In april 2020 deed een onderzoeker een testaankoop bij Media Maverick, waarbij hij £10 via PayPal betaalde aan een rekening die door Merrell werd beheerd. Drie dagen later kreeg de onderzoeker toegang tot de Media Maverick-service en kon hij verschillende commerciële kanalen bekijken, waaronder streams van Sky en BT Sport. Merrell had niets in de gaten en toen de onderzoeker in november 2020 opnieuw een abonnement kocht, veranderde dat niet.
Eind januari 2021 werd er een huiszoekingsbevel uitgevoerd bij Merrell thuis, waarbij vijf elektronische apparaten in beslag werden genomen. Tijdens een daaropvolgend verhoor gaf Merrell toe dat hij sinds 2017 zo'n 1.000 klanten had bediend, een aantal dat later in 2021 werd herzien naar 2.000.
Een analyse van de in beslag genomen apparaten onthulde dat de omzet van Merrell aanzienlijk hoger was dan de £25.000 die hij jaarlijks aan de belastingdienst aangaf. In totaal had Media Maverick meer dan £400.000 aan abonnementsgelden gegenereerd.

Op 27 oktober 2023 veranderde Merrell zijn pleidooi in schuldig op beschuldigingen van het bezitten, verkopen of verspreiden van een apparaat dat is ontworpen om technische maatregelen te omzeilen, en voor het aanbieden, promoten, adverteren of marketing van een dienst voor dat doel.
In een zee van soortgelijke vervolgingen voor ernstige fraude, mist de vervolging voor het 'omzeilen van technische maatregelen' dezelfde sinistere toon, ondanks dat deze direct verband houdt met dezelfde onderliggende daden. Bij de strafbepaling in februari werd de straf bepaald op 12 maanden gevangenisstraf voor elke aanklacht, die gelijktijdig zou worden uitgevoerd.

Merrell's verzoek om de gevangenisstraf te reduceren tot 12 maanden voorwaardelijk leidde ertoe dat de rechtbank verschillende aspecten van het vergrijp onderzocht en overwoog of de oorspronkelijke straf passend was.
Van meet af aan zijn de kansen gestapeld tegen degenen die voor dit soort misdrijven worden veroordeeld. Aangezien dit type criminaliteit moeilijk te detecteren en te onderzoeken is, kan een relatief zeldzame veroordeling worden gezien als een kans voor de rechtbank om een afschrikking op te leggen, tenzij andere aspecten van de zaak anders aangeven.

In dit geval strekte de duur van het misdrijf zich uit over vier jaar en eindigde pas toen het huiszoekingsbevel werd uitgevoerd. Gedurende die vier jaar werden aanzienlijke winsten gemaakt, wat financiële schade toebracht aan omroepen, aldus de rechtbank. Het exacte bedrag was onmogelijk vast te stellen, maar een schatting van de rechter gaf aan dat er in die vier jaar tussen de £2 miljoen en £3 miljoen aan omzet was afgeleid van de omroepen.
Hoewel de rechtbank rekening hield met aanzienlijke persoonlijke verzachtende omstandigheden in het geval van Merrell, werd het misdrijf niet beschouwd als amateuristisch, onbeduidend of van korte duur. Dit was een andere factor die in het voordeel van een gevangenisstraf sprak, bovenop de vermeende schade aan de omroepen.

Zou er niet iets positiefs te vinden zijn in Merrell's anderszins goede karakter, zijn werk op de school waar hij een aanzienlijke salarisverlaging had geaccepteerd? Het Hof van Beroep overwoog zijn rol als schooldirecteur; door te vragen of het misdrijf wel te verenigen was met het runnen van een school.
Over het algemeen vond de rechtbank dat de ernst van het misdrijf zwaarder woog dan de argumenten voor een voorwaardelijke straf. Alleen onmiddellijke detentie zou zorgen voor een passende straf voor de gepleegde misdrijven.
Met die beslissing werd het beroep afgewezen, maar was dat wel de juiste beslissing? Door de lens van zijn toewijding aan het onderwijs, de investering in zijn gezin, een voorheen schoon strafblad en de onwaarschijnlijke kans op enig toekomstig delict, waarschijnlijk niet. Vanuit het perspectief van de aanklager was dat echter absoluut wel het geval.

Het nieuws over een nieuwe arrestatie volgende week of volgende maand, van iemand die precies wist wat hij deed, zal de aandacht misschien niet trekken. Maar de arrestatie van iemand die dacht dat hij wist wat hij deed, en die het risico nam om een leven vol hard werken, persoonlijke prestaties en gezinsleven op het spel te zetten, is geen verhaal van pech. Het is een tragedie.