Op dit moment is er een geschil tussen enkele onafhankelijke filmmaatschappijen en de internetprovider Cox. Cox heeft met succes bezwaar gemaakt tegen een DMCA-dagvaarding die was gericht op het verkrijgen van identificerende informatie van vermeende BitTorrent-piraten. De crux van de zaak is of DMCA-dagvaardingen van toepassing zijn op residentiële internetproviders zoals Cox. Cox stelt dat dit niet het geval is, en haalt aan dat het bedrijf slechts fungeert als een doorgeefluik, wat hen bescherming biedt onder DMCA §512(a), dat internetproviders niet verplicht om inbreukmakende inhoud te verwijderen als ze deze niet opslaan.
Een magistraatrechter heeft Cox in deze redenering gevolgd en geadviseerd de dagvaarding te vernietigen, met de conclusie dat DMCA-dagvaardingen niet van toepassing zijn op diensten die onder DMCA §512(a) vallen. De filmmakers hebben deze uitspraak echter niet geaccepteerd en hebben een motie tot heroverweging ingediend, met de argumentatie dat Cox ook onder DMCA §512(d) valt, omdat het verwijzingen naar inbreukmakende inhoud kan verwijderen of uitschakelen. Deze motie tot heroverweging heeft geen resultaat opgeleverd, en de rechtbank handhaafde haar eerdere beslissing, wat de filmmakers ertoe heeft aangezet om in hoger beroep te gaan.
Zowel de RIAA als de MPA hebben zich bij deze kwestie gevoegd door een amicus brief in te dienen. Ze benadrukken het belang van DMCA §512(h) dagvaardingen voor het bestrijden van piraterij, vooral gezien de anonimiteit die het internet biedt aan inbreukmakers. De brief stelt dat deze dagvaardingen cruciaal zijn om online auteursrechtinbreuk te identificeren, gezien de technieken die piraten gebruiken om hun identiteit te verbergen via reverse-proxy-services en content-delivery networks.
De RIAA en MPA zijn bezorgd dat de rechtbank-interpretatie van DMCA §512(d) te beperkend is en de mogelijkheid van IP-adressen om als links te fungeren ten onrechte uitsluit. Ze argumenteren dat deze interpretatie de strijd tegen piraterij kan bemoeilijken, omdat het gebruik van reverse-proxy-services, die vaak worden ingeschakeld om de identiteit van piratenwebsites te maskeren, niet adequaat kan worden aangepakt.
Indien de uitspraak van de rechtbank blijft staan, kan dit de geldigheid van RIAA- en MPA DMCA-dagvaardingen in gevaar brengen. De brief van de RIAA en MPA roept de rechtbank op om haar bevindingen te beperken tot de specifieke omstandigheden van de zaak, zonder een vergaande interpretatie te geven die verder reikt dan nodig is. In de brief wordt tevens opgemerkt dat diverse internetproviders kunnen vallen onder verschillende secties van de DMCA, en dat deze secties elkaar niet per definitie uitsluiten.
Samenvattend behandelt deze zaak complexe juridische aspecten van de DMCA die niet alleen invloed hebben op de privacy van vermeende piraten, maar ook op de toekomstige inspanningen van de RIAA en MPA in de strijd tegen piraterij. De rechtbank wordt aangespoord om haar oordeel te beperken tot de feiten die direct aan de orde zijn, om te voorkomen dat de handhaving van auteursrechtelijke wetgeving verder wordt ondermijnd.
Een kopie van de amicus curiae brief kunt u hier lezen.pdf
443
• 0
