DDos aanval op Centrum Cybersecurity Belgie

Het pro-Russische hackerscollectief NoName heeft onlangs de website van het Centrum voor Cybersecurity België (CCB) aangevallen en tijdelijk offline gehaald. Op Telegram rechtvaardigen de cybercriminelen hun acties als wraak voor wat zij beschouwen als ‘valse beweringen’ van het CCB. Hoewel de site inmiddels weer bereikbaar lijkt, heeft de aanval de aandacht getrokken van zowel de media als het publiek.

Al vier dagen lang voert NoName DDoS-aanvallen uit op diverse Belgische overheidswebsites en officiële instanties. Ze hebben onder andere de webpagina’s van verschillende lokale besturen, de Antwerpse haven en recentelijk ook die van de bankenfederatie Febelfin aangevallen. Daarnaast zijn er meldingen van aanvallen op de websites van de Duitstalige gemeente Sankt Vith en de gemeente Welkenraedt in de provincie Luik.

Een DDoS-aanval, waarbij servers worden overspoeld met verzoeken, is op zichzelf relatief onschadelijk. De servers raken hierdoor overbelast en zijn tijdelijk niet toegankelijk voor legitieme gebruikers, maar dat betekent niet dat hackers gegevens kunnen stelen. Het Centrum voor Cybersecurity herhaalt in vrijwel iedere berichtgeving dat deze aanvallen hinderlijk zijn, maar niet daadwerkelijk schadelijk.

Toch lijkt NoName goed op de hoogte van de berichtgeving in de Vlaamse pers. Ze wijzen spottend naar de constante verwijzingen naar de ‘onschadelijkheid’ van hun aanvallen in de artikelen over hun cyberaanval op België. Met hun acties willen ze ongetwijfeld een statement maken over hun capaciteiten en de staat van de Belgische cyberbeveiliging.

Het CCB bevestigt ondertussen dat ze zich inspannen om hun website weer volledig operationeel te krijgen. Woordvoerder Michele Rignanese lijkt de situatie met een vleugje humor te benaderen. "Ze willen laten zien dat ze gevaarlijk zijn, maar opnieuw, deze aanvallen zijn meer een irritatie dan een echte bedreiging. We doen ons best om alles weer online te krijgen," aldus Rignanese.

De hackers daarentegen beweren dat ze met hun aanvallen ‘duidelijk maken hoe slecht het gesteld is met de cyberbeveiliging in België’. Dit lijkt een poging om de aandacht te vestigen op mogelijke kwetsbaarheden binnen de Belgische infrastructuur, en hun acties zijn daarmee ook een vorm van cyberpolitiek. Of hun motieven nu voortkomen uit een verlangen naar wraak of een serieuze boodschap over beveiliging, het is duidelijk dat deze aanvallen een groot publiek bereiken en vragen oproepen over de effectiviteit van de huidige cyberbeveiligingsmaatregelen in België.

In deze digitale oorlogvoering, waarbij woorden en daden elkaar voortdurend afwisselen, is het essentieel dat zowel overheden als burgers zich bewust zijn van de risico's en de noodzaak van een versterkte cyberdefensie. De strijd tussen hackers en cybersecurity-experts is nog lang niet voorbij, en het CCB zal alle zeilen moeten bijzetten om de digitale veiligheid van België te waarborgen.